7 Şubat 2014 Cuma

ŞEYTANI GÖRDÜM-I SAW THE DEVIL (2010)

Bundan 1.5 yıl kadar önce İyi Kötü Tuhaf filmini izlemiştim. Ta o zamanlar Byung-hun Lee'nin diğer filmlerini de izleme kararı almıştım.  O zamandan bu zamana bu izlediğim 3. filmi blogumda yorumladığım ilk filmi olacak. (Kararlarımı uygulamaya dökmedeki en büyük sorunum zamana uymamam )

Afişinin bendeki ilk izlenimi korku filmi duruşu olsa da film gerilim bol bir intikam filmi. Korkacağınız iki üç sahne vardır ama midesi hafif olanların kaldırmayacağı sahneler fazlaca mevcut.
Konusuna geçersek Joo-yeon(San-ha Oh) karlı bir gün yolda kalma şansızlığını gösteren ve ardından bir seri katil olan Kyung-chul'un (Min-sik Choi) yeni hedefi olan nişanlı bir kızdır.  Tabi psikopat mı psikopat,elinden kimsenin kurtulamayacağı katilimiz ne yazık ki kızımızı öldürür.

Kızın cesedinin bulunmasıyla bir nevi film başlangıcı olur. Joo-yeon'un özel ajan olduğunu anladığımız nişanlısı  Kim Soo-hyeon(Byung-hun Lee) okkalı bir intikam yemini eder.



Ardından Joo-yeon'un emekli şef babası Kim Soo-hyeon'a 4 şüphelinin adını verir. Ve intikam mücadelesi başlar.
Nişanlısını öldürenin Kyung-chul olduğunu anladığında ilginç ve uzun soluklu  bir kedi fare oyunu başlatır. Kyung-chul  her zamankinin aksine artık avcı değil bir avdır.
-Ne yapacaksın?
-Bilirsin...Göğsünde kocaman bir kaya varmış gibi hissetmenin nasıl bir duygu olduğunu.
Büyük ve ağır. Ona da aynı acıyı yaşatacağıma dair Joo-yeon'a söz verdim.
Daha bitmedi.Yolumuz uzun.

İzleyicilerin çoğu  Kore sineması ve intikam denilince aklımıza gelen Old Boy filmi gibi bir film izleme beklentisiyle izlemiş bu filmi. Ama ne yazık ki Old Boy ile yarışabilecek bir film değildi. Sakın bu beklentiyle oturmayın filmin başına. Old Boy ile yarışamaz dedik diye sanmayın ki kötü bir filmdi. Hayır bence ortalamanın üstündeydi.Ki IMDb tarafından 7.8 alması da kötü bir film olmadığının ispatıdır.

Önce övgüleri verelim. Yönetmenin bazı sahnelerdeki mizanseni çok iyi yarattığı aşikar. Hele bir taksi sahnesi var ki gerilim eşiği koptu kopacak. Sonra Byung-hun Lee'nin oyunculuğuna bayıldım. Duygulanma,boşluk hissetme duygularını çok iyi yansıtmıştı.  Min-sik Choi ise psikopatların babası olmuş.
(Şahsen şu sahne çekimi itibariyle beni çok etkilemiştir.)
Peki filmin kötü yönleri konusundan anlaşıldığı gibi ahım şahım bir orijinallik  yok. Ama en kötüsü bazı olaylar geçiyor ki ya o adam neden bunu akıl edemedi ne den böyle yapmadı dedirtiyor. Yani bir iki sahnede saçmaladıklarını inkar edemem.

 Bunun dışında spoiler içeren ve insancıl bulmadığım için belirteceğim nokta. Adam katili öldürmeyip gönderiyor. Ve kaç masum kişinin hayatından olmasına neden oluyor. Ne yazık ki nişanlısının acısını çeken bir adamın başka insanlarında böyle bir acıyla baş başa kalmasını sağlayacak hamlelerde bulunması tasvip edebildiğim bir hareket olmadı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder