MEMENTO-AKIL DEFTERİ(2000)

Film açılışını oldukça keskin yapıyor.

 Leonard’ın (Guy Pearce) ki kendisinin az çok hafıza sorunu olduğunu anlıyoruz kaldığı otelden Teddy (Joe Pantoliano) diye bir adamla ayrılıp onu ıssız bir yerde öldürmesiyle başlıyor her şey aslında bir nevi son. 

Çünkü film her bölümde kronolojik olarak geriye gidip olayların nasıl bu raddeye geldiğini anlamamızı sağlıyor.

İlk öğrendiğimiz şeylerden biri  Leonard’ın karısına(Jorja Fox) John G. adlı birinin tecavüz edip onu öldürdüğüdür. Bunu öğrenme şeklimiz ise bir hayli gariptir. Leonard bunu ve bazı şeyleri vücuduna dövmeyle kazımıştır.

İlerleyen sahneler daha doğrusu gerileyen zaman gösteriyor ki Leonard’ın kısa süreli hafızası yoktur, buna sebebp olan kişi gene John G.’dir ve Leonard alacağı intikamı 5 dakika sonra unutacak bile olsa bu intikamı almaya yeminlidir.

-Ama intikam alırsan hatırlamayacaksın. Neler olduğunu hatırlamayacaksın.

-Karım intikamı hak ediyor,benim bilmemin bir anlamı yok.

Leonard hayatını kişilerin,kaldığı yerlerin,sahip olduğu şeylerin fotoğrafını çekerek sürdürüyor,sürekli notlar alıyor, en önemli şeyleri unutmamak için dövme yaptırıyor, tanıdığı herkese defalarca kez durumunu anlatıyor.

Leonard’ın bu yoldaki bir destekçisi ise Natalie’dir (Carrie-Anna Moss),Natalie Leonard’ın notlarına göre birini kaybettiğini için ona yardımcı olmaktadır.

Sammy Jankis(Stephen Tobolowsky)  ise Leonard’ın otel odasında telefonla konuşurken sürekli hikayesini anlattığı kişidir, Sammy’in durumu Leonard’ınki ile benzerdir ve Leonard kendi durumu hatırlamak için daima Sammy Jankis’î kullanır.

Üstelik telefon sahnelerinin siyah beyaz olması gibi bir detay daha vardır.

Film ilerler ve son başlangıç olur…

Gelelim yorumuma namını yıllarca duyup bir türlü izleyemediğim, izleyince de niye bu kadar geç izledim diye pişmanlık yaşadığım ağzı açık bırakan,

yayında yapımda emeği geçenlerin alkışı hak ettiği muazzam bir film Memento…

Artık sonu sürprizli mi dersiniz,pürdikkat izlenmesi gereken filmlerden mi dersiniz yoksa Christoper Nolan’ın beynimizi çorba yapmak için çabaladığı filmlerden mi dersiniz bilmem.

Filmin adım adım geriye gitmesi o kadar zekice olmuş ki,senaryo o kadar yaratıcı,işleniş baştan sona gitmesine rağmen o kadar merak uyandırıcı ki,hele o son yorumsuz…Oyuncular da o kadar güzel oynamışlar ki hele de aynı şeyi defalarca tekrarlarken ilk kez söylüyormuş havası veren Guy Pearce..

Kısa ve öz IMDb’den aldığı 8.5 puanın hakkını veren muhtemelen 2. kez izlenmesiyle her şeyi daha da anlamlı kılacak şahane bir film. İzleyin izlettirin dediğim nadide filmlerden.