DEMİR YÜREK - ALFREDO COLITTO

Kitabın Künyesi

Kitabı Adı: Demir Yürek

Orijinal Adı: Cuero Di Ferro

Yazarı: Alfredo Colitto

Çevirmeni: Güliz Akyüz Yıldırım

Yayınevi: Sonsuz Kitap

Sayfa: 406

1311 yılında Bolonya şehrinde üniversitede anatomi hocalığı yapan Mondino de'Liuzzi'nin hayatı öğrencisi Francesco Salimbene'in elinde bir cesetle karşına çıkmasıyla değişir.
Mondino cesedin Angelo da Piczano'a adlı Tapınak Şövalyesi'ne ait olduğunu öğrendiği gibi  öğrencisinin de gerçek adının Gerardo da  Castelbrotene olan bir Tapına Şövalyesi olduğunu öğrenir. (Buraya eklenecek en önemli şey ise dönemin Kralı'nın isteğiyle Papa'nın Tapınak Şövalyelerine karşı sağlam suçlamalar içeren bir dava açmış olması. Yani bütün Tapınak Şövalyeleri dava sonuçlanana elden geldiğince gizlenip, sahte isimlerle hayatlarına devam etmek zorunda. )


Mondino Gerardo'u polise teslim etmeyi düşünürken cesedin kalbinin demire dönüşmüş olduğunu görüp derin bir şok yaşar, bu gizemin peşine düşmeye karar verir ve o sırada ihbar alıp anatomi sınıfını basmaya çalışan engizisyon yargıcı Uberto da Rimini'i baştan savar.
Mondino kalbin nasıl demire dönüştüğünü bulmak isterken Gerardo ise arkadaşını öldüren kişiyi bulmak ister, ikisininde isteği az çok aynı kapıya çıktığından ortaklaşa çalışmaya karar verirler. Mondino simyacıları araştırırken Gerardo Angelo'nun şehirde kimlerle konuştuğunu öğrenmeye çalışır. Üstelik Gerardo artık aranan bir suçlu olduğu için kendini daha çok gizlemesi gerekmektedir.
Rimini ise aldığı ihbarı değerlendirip, Tapınak Şövalyeleri'ne büyücü  suçlaması yapmaya çalışmaktadır. Lakin bunu yapabilmesi için önce Gerardo'u ele geçirip sonrasında ona her şeyi itiraf ettirmek için işkence yapması lazımdır. Her ne kadar işkenceyi desteklemeyen üstleri olsa da gözünü hırs bürüdüğü için arkadan bolca iş çevirmektedir.
Herkes kendi çapında planlar yaparken ortaya çıkan ikinci demir kalpli ceset ortalığı iyice karıştır.
Bakalım Mondino istediği sırra erişecek mi, Gerardo katili yakalayabilecek mi yoksa Rimini mi arzusunu gerçekleştirecek?

"Bir insandan inandığı şeyleri alırsan geriye ne kalır ki?"
"Rüzgara göre şişip inen boş bir çuval kalır."

Bir kaç yıl önce büyük heveslerle aldığım ama bir türlü okuyamadığım kitapları okumaya devam ediyorum. Demir Yürek ne çok ne çok kötü diyebileceğim kitaplardan biri. Ama  bazı yönlerden aşırı sinir bozucu olduğunu belirteyim. İlk olarak saflıkta nirvanaya ulaşmış Gerardo karakterinin önüne çıkan herkese güvenip beş dakikada cinayetin detaylarını anlatması karşısında sağlam bir şok yaşadım. Mondino dur etme anlatma karşımızdaki kim bilmiyoruz tavırları çizse de Gerardo Narbona'a bütün sırlarını döktü. Onu da geçeyim ısrarla Tapınak Şövalyelerinin mükemmel insanlar olduğuna inandı. Sonlara doğru mecburen toparlansa da başlarda aşırı derece sinir bozucu bir karakterdi.
Sonrasından kitabın 406 sayfa olup katilin 312. sayfada açığa çıkması. Polisiye, gizem türündeki kitaplar için katili bu kadar erken açığa çıkarmak hiçte iyi bir hamle değil.
Her daim olduğu gibi hem kilisenin hem Tapınak Şövalyelerin hem de Müslümanların alttan alttan kötü olduklarını ima etmeleri. En azından arada iyilerde varmış dedirten karakterler oldu.
Bolonya'yı tasvir etme konusunda yazarın çok didindiği kesin ama tasvirin dozunu biraz azaltsa daha güzel olabilirdi.
Bunların dışında iyi taraflarda vardı, kalbin demire dönüşmesi fikri fazlasıyla iyiydi. Dönemin koşulları bir hayli iyi çizilmişti. Özellikle tıbbi mevzular güzel detaylandırılmıştı. Bu arada eklemezsem olmaz Mondino keşif hırsı yüzünden bana The Knick'teki  Thackery'in biraz burnu sürtmüş halini anımsattı.
Kitabın kapağını beğendim, baskı kaliteliydi, çeviri gayet iyiydi ama göze az da olsa çarpan yazım yanlışları vardı.
Son söz beğenmediğim taraflarının ağırlıkta olduğu, biraz gizem, biraz simya, biraz tarih kokan ortalama civarı bir eserdi.