SONSUZ GECE- AGATHA CHRISTIE

Kitabın Künyesi

Kitabı Adı: Sonsuz Gece

Orijinal Adı: Endless Night
Yazarı: Agahta Christie

Çevirmeni: Çiğdem Öztekin

Yayınevi: Altın Kitaplar

Sayfa: 245

Her gece ve her sabah
Doğar bazıları acıya
Her sabah ve her gece
Doğar bazıları tatlı hazza.
Doğar bazıları tatlı hazza, 
Doğar bazıları sonsuz geceye.

Yazarın dedektif ekseninde dönmeyen ve olayın içindeki karakterlerden birinin ağzından dinlediğimiz ender kitaplarından biri Sonsuz Gece.


Anlatıcı Michael Rogers sürekli iş değiştiren, arayış içinde olan, monoton yaşamı desteklemeyen doğal olarak düzenli bir işe ve evliliğe pek sıcak bakmayan bir insandır.
Bir gün Kuleler mülkünün satışa çıkarıldığı ilanını görür ve yörenin Çingene Arazisi adını verdiği bu arazi oldukça hoşuna gider lakin uzun yıllar çalışsa dahi o araziyi alamayacağının farkındadır üstelik arazinin lanetli olduğu dedikoduları dört bir yanı sarmıştır.
Michael gene de araziyi ve harabe olmuş evi ziyarete gider. İşte bu ziyaret sırasından ilk görüşte etkileneceği Ellie ile tanışır. Michael Amerikalı genç kız ile arkadaşlığını ilerletir ve ona evlenme teklif eder. Bu olaylar zincirlemesinde Ellie'in Amerika'nın en zengin varislerinden biri olduğu ve 21 yaşına girince servetinin kontrolünü ele geçirdiğini öğreniriz.
İkili Ellie'in ailesinin tepkilerinde korktukları için Ellie'in yardımcısı Greta sayesinde gizli saklı evlenmeyi başarırlar ve Ellie'in satın aldığı Çingene Arazisi'nde dahi mimar Santonix'e ev yaptırırlar.
Aslında Ellie'in ailesinin tepkisi dışında her şey mutlu mesut gitmeli iken Çingene Arazisi'nin lanetli olduğunu, onlara mutluluk getirmeyeceğini söyleyip onları tehdit eden Çingene Lee özellikle Ellie'in huzurunu kaçırır.
Ve sonrasında olanlar olur bize de olayların arkasındaki gerçekleri okumak kalır.

"Yaşam bana olup bitmiş şeyleri itirazsız kabul etmenin doğru olduğunu öğretti."

Yazarın okuduğum onca kitabının içinden bazı açılardan beni ikilemde bırakan ender kitaplarından biri Sonsuz Gece.
Kitabı okurken gözüm birazcık ilerideki  sayfalara kaydı ve kitabın sonunu ne yazık ki öğrendim ama mesele bu değil kitabın sonunun bir hayli bilindik, tahmin edilebilir olması. Kitaba bütünüyle baktığımızda yazarın bazı şeyleri ısrarla söylediğini ve kitabın sonunun da buna paralel olduğunu fark ediyorsunuz. Sadece bununla da kalmıyor kurgunun dayandığı zengin kız fakir oğlan ilişkisinin gözlerimize sıkça göze çarpan senaryolardan farkı olmadığını da anlıyoruz. Karakterler açısından diyebileceklerim pek iç açıcı değil, anlatıcı Michael biraz ilginç gibi görünse de aslında sadece çalışmayı sevmeyen  biraz da tembel bir insan, Ellie yıllarca başkalarının egemenliğinde yaşamış zengin kız, Greta baskın ve kontrolcü ama bu karakterlerin içerisinde en çok dikkatimi çeken Santonix oldu. Santonix  akıllarda yer edecek derecede farklı, yazar ondan o kadar az bahsetmiş ki keşke Santonix merkezli bir Agatha Christie okuma şansımız olsaydı dedim.
Daha kitabı bitirmeden bir kaç yorum okudum ve bu kitabın çok sevildiğini fark ettim, kitabın sonunun basit olduğunu düşünürken bu yorumlar beni şaşırttı. Kitabı okumaya devam ettim ve son 2-3 sayfanın gerçekten muazzam olduğunu anladım. Yazar nasıl yapmış bilmiyorum ama son 3 sayfada bizi etkilemeyi başarmış, katil kim olursa olsun, kurgu ne kadar basit kaçar kaçsın o son sayfalarda etkilenmemek elde değil. Bu yüzden kitap hakkında kesin bir şey söyleyemeyeceğim ama bazı yönleri ne kadar zayıfsa bazı yönleri o kadar güçlü bir eser...