Adı: Amatörler
Orijinal Adı: Amateurs
Orijinal Adı: Amateurs
Yazarı: Marcus Sakey
Çevirmen: Seçil Ersek
Çevirmen: Seçil Ersek
Yayınevi: Koridor Yayınları
Sayfa: 398
Her perşembe akşamı aynı mekanda buluşan ve kendilerine Perşembe Gecesi Müdavimleri adını takan dört kişilik bir arkadaş grubuyla tanışıyoruz.
Perşembe Gecesi Müdavimleri'nin buluştuğu Rossi'nin Yeri'nde barmenlik yapan boşanmış ve çocuklu Alex, seyahat acentasında çalışan Jenn, borsacı olan ama bir sürü kötü alışkanlığı yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen Ian, otellerde kapıları açıp kapatan ve Jenn'e abayı yakmış olan Mitch.
Dört arkadaş her buluşmada "eğer şöyle olursa ne yaparsın?" kalıbında sorulara üreterek birbirlerinin cevaplarını dinlerler. Hatta bir buluşmada Ian onlara Oyun Teorisini anlatır.Eğer bir cinayetle suçlanan iki kişiden biriyseniz ve diğer en yakın arkadaşınız ise birbirinizin hamlelerini tahmin ederek minimum cezayla kurtulabilirsiniz ya da arkadaşınızı satıp hiç ceza almayabilirsiniz.
Perşembe Gecesi Müdavimleri'nin eline hep konuştukları, olasılık hesapladıkları oyunlara benzer bir fırsat geçer. Kötü birini soyup hayatlarını biraz olsun düze çıkarmak... Alex'in eski karısını kızlarını ülkenin bir ucuna taşıyacağı için, Ian borçları yüzünden sıkıştırıldığı için, Jenn farklı bir şeyler denemek için, Mitch ise sırf Jenn için bu soygun işini kabullenir.
Kağıt üzerinde her şey mükemmel görünse de o gece büyük bir pürüz yaşanır ve işin kötüsü bu dört kişinin yaşayacağı tek şey olmayacaktır. Talihsizlikler, sürtüşmeler, birbirine sırtlarını dönmeler, hiç hesapta olmayan şeyler...
Bakalım Perşembe Gecesi Müdavimleri kendi elleriyle düştükleri bu durumdan yara almadan kurtulmayı başarabilecek mi?
"Hepimiz kendi ışık çemberimizde yaşıyoruz. Görebildiğimiz kadar uzağı görüyor ve her şeyin bundan ibaret olduğunu sanıyoruz."
Amatörler yıllardır kitaplığımda okunmayı bekliyor ve ben kitabın arka kapağını azıcık okuyup kendimce kitabın kurgusu nasıl olabilir diye fikirler üretiyordum. Doğal olarak heyecanla okumaya başladım ve ne yazık ki benim kurgu benim düşündüğüm şekilde ilerlemedi. Ben cinayet cephesinde kesinlikle daha gizemli bir ilerleyiş bekliyordum ama bazı konularda gizem unsurunu az çok koruyan yazar bu konuda gayet açıktı. İşte bu beklentimle uyuşmayan bir durum olduğundan azıcık hayal kırıklığı yaşadım. Sonrasında yazarın hakkını yemememiz gereken bir nokta var ki o da karakter evrimleri, yaşananlar karşısında dört farklı karakterinde nasıl değiştiğini ve gerektiğinde nasıl değişeceklerini oldukça başarılı bir şekilde bizlere aktarmış olması.
Kurgunun başlangıcı gerçekten süper ama sonrasında gelişen olaylar ne yazık ki temponun yönünü değiştirmiş, gidişat tempolu olsa da giriş kadar zekice değildi bence. Kitabın dilini birazcık pürüzlü buldum lakin not düşeyim sizin için sıkıntı oluşturacak bir durum olmayabilir.
Son söz Amatörler girişi başarılı olmasına rağmen devamında aynı etkiyi koruyamayan orta karar bir eser.
Perşembe Gecesi Müdavimleri'nin buluştuğu Rossi'nin Yeri'nde barmenlik yapan boşanmış ve çocuklu Alex, seyahat acentasında çalışan Jenn, borsacı olan ama bir sürü kötü alışkanlığı yüzünden bir türlü yüzü gülmeyen Ian, otellerde kapıları açıp kapatan ve Jenn'e abayı yakmış olan Mitch.
Dört arkadaş her buluşmada "eğer şöyle olursa ne yaparsın?" kalıbında sorulara üreterek birbirlerinin cevaplarını dinlerler. Hatta bir buluşmada Ian onlara Oyun Teorisini anlatır.Eğer bir cinayetle suçlanan iki kişiden biriyseniz ve diğer en yakın arkadaşınız ise birbirinizin hamlelerini tahmin ederek minimum cezayla kurtulabilirsiniz ya da arkadaşınızı satıp hiç ceza almayabilirsiniz.
Perşembe Gecesi Müdavimleri'nin eline hep konuştukları, olasılık hesapladıkları oyunlara benzer bir fırsat geçer. Kötü birini soyup hayatlarını biraz olsun düze çıkarmak... Alex'in eski karısını kızlarını ülkenin bir ucuna taşıyacağı için, Ian borçları yüzünden sıkıştırıldığı için, Jenn farklı bir şeyler denemek için, Mitch ise sırf Jenn için bu soygun işini kabullenir.
Kağıt üzerinde her şey mükemmel görünse de o gece büyük bir pürüz yaşanır ve işin kötüsü bu dört kişinin yaşayacağı tek şey olmayacaktır. Talihsizlikler, sürtüşmeler, birbirine sırtlarını dönmeler, hiç hesapta olmayan şeyler...
Bakalım Perşembe Gecesi Müdavimleri kendi elleriyle düştükleri bu durumdan yara almadan kurtulmayı başarabilecek mi?
"Hepimiz kendi ışık çemberimizde yaşıyoruz. Görebildiğimiz kadar uzağı görüyor ve her şeyin bundan ibaret olduğunu sanıyoruz."
Amatörler yıllardır kitaplığımda okunmayı bekliyor ve ben kitabın arka kapağını azıcık okuyup kendimce kitabın kurgusu nasıl olabilir diye fikirler üretiyordum. Doğal olarak heyecanla okumaya başladım ve ne yazık ki benim kurgu benim düşündüğüm şekilde ilerlemedi. Ben cinayet cephesinde kesinlikle daha gizemli bir ilerleyiş bekliyordum ama bazı konularda gizem unsurunu az çok koruyan yazar bu konuda gayet açıktı. İşte bu beklentimle uyuşmayan bir durum olduğundan azıcık hayal kırıklığı yaşadım. Sonrasında yazarın hakkını yemememiz gereken bir nokta var ki o da karakter evrimleri, yaşananlar karşısında dört farklı karakterinde nasıl değiştiğini ve gerektiğinde nasıl değişeceklerini oldukça başarılı bir şekilde bizlere aktarmış olması.
Kurgunun başlangıcı gerçekten süper ama sonrasında gelişen olaylar ne yazık ki temponun yönünü değiştirmiş, gidişat tempolu olsa da giriş kadar zekice değildi bence. Kitabın dilini birazcık pürüzlü buldum lakin not düşeyim sizin için sıkıntı oluşturacak bir durum olmayabilir.
Son söz Amatörler girişi başarılı olmasına rağmen devamında aynı etkiyi koruyamayan orta karar bir eser.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder