İMKANSIZIN ŞARKISI-HARUKI MURAKAMI

Kitap Künyesi

Adı:İmkansızın Şarkısı

Yazarı:Haruki Murakami 

Yayınevi:Doğan Kitap

Sayfa:349
Kitabı incelemeye başlmadan önce bu yazarın benim için farklı bir anlamı var belirteyim.  Severek takip ettiğim pek çok bloggerin beğendiği, övdüğü hatta hayranı olduğu yazar Haruki Murakami  ve onun bir kitabını bile okumamış ben...
 O kadar övgülerin arasında bir kitabını mutlaka okuma kararı aldım. Seçimim İmkansızı Şarkısı'dan yana oldu.

Bu arada bir İmkansızın Şarkısı'dan daha iyisi iki İmkansızın Şarkısı...

Hem halk kütüphanesinde hem de üniversitemizin kütüphanesinde kitabı bulunca arkadaşımla yaşadığımız sevinç anlatılmaz. Eş zamanlı okuma imkanı bulduk kitabı.
Kitap ana karakter Vatanabe'nin ağzından anlatılıyor. Bir gün uçakta yolculuk yaparken Norwegian Wood ezgisinin çalmasıyla Vatanabe kendini 18 yıl öncesinde buluyor. 1969 yılına ,üniversite hayatının ilk yıllarına,Tokyo'ya  dönüp bize hikayesini anlatmaya başlıyor.Öncelikle  Naoko'ya  değiniyor. Başlangıcı hep onun anıları alıyor. Gezdikleri yerler,konuşmaları ardı ardına Vatanabe'nin gözünün önünde beliriyor. Sanki uzansa dokunabilecekmiş gibi.Naoko ile hikayesine değiniyor.Lise arkadaşı, tek dostu Kizuki'nin sevgilisi Naoko olunca nasıl tanıştıklarını anlıyoruz. Tabi Kizuki'nin 17 yaşında intihar ettiğini öğrenci bir "ahh" çekiyoruz.
Üniversitede ise tekrar Naoko ile karşılıyor Vatanabe ve dostlukları tekrar başlıyor. Ardındansa masum bir aşk...
Tabi ki her şey bu kadar güllük gülistanlık olmuyor. Naoko'nun bizi bile derinden etkiliyecek ve bu ilişkiyi zorlayacak bir rahatsızlığı var. Naoko'nun rahatsızlığı için onun yeni dostu Reiko "Umudu yitirmeden düğüm olmuş ipliklerin tek tek çözülmesi gerek" Acaba çözülebilecek mi bu düğümler...
Vatanabe Naoko ile ilişkisinin yanında yurt yaşımına değiniyor. Oda arkadaşı obsesif  faşo ki eminim sizi güldürecek biri, çapkınlar kralı Nagasava  ve uçuk kaçık ve ilginçlikte sınır tanımayan Midori... Bu karakterler kitaba renk katan, kimisi güldüren kimisi düşündüren  karakterlerdendir.
Kitap Vatanabe'nin Naoko'ya duyduğu aşkın ve onu bekleyişinin, Midori ile kurduğu dostluğun ilerleyişini anlatıyor.Ve biz de bu ilerleyişin nasıl sonuçlanacağının merak ederek sayfaları çeviriyoruz.
 Kitapta dikkatimi çeken ve sevdiğim bir durum var ki yazar bazı şeyleri pat diye yazıvermiş ki bu durumda ben 5 dakika falan şok yaşayıp öyle devam ettim okumaya.
Yazarın betimlemeleri ile benzetmeleri onun neden bu kadar sevildiği hakkında fikir verdi bana. Bende bu şahane betimleme ve benzetmelerden mahrum kalmadığım için çok mutluyum.
Kısacası aşkın, bekleyişin ,umutsuzluğun anlatıldığı kitap tavsiyelerimi taşır.
Alıntılara geçersek...
"Ölüm yaşamın karşıtı olarak değil parçası olarak vardır."
"Zaten bir kitabın sadece kokusunu duymak ve sayfalarını karıştırmak bile beni mutlu ediyordu"
(Tüm kitap kurtlarına gelsin)
"Yalnızlığı kimse sevmez bilirsin. Ne var ki ben, arkadaş edinmek için çaba harcamam.Çünkü ne olursa olsun hayal kırıklığı gelir arkasından"
"Ölümün gölgesi yaşam alanına pek ağır iner,insan bunun bilincine vardığında artık karanlıkta hiçbir şeyi seçemez olur ve öyle bir durumdasındır ki çevrendekiler seni diriden çok ölü sayarlar"
"Bembeyaz direk , bayrağı olmayınca gecenin karanlığını delen dev bir kemiği andırıyordu"
"Yaşayarak ölümü besliyoruz"
-Söylesene zenginliğin en büyük üstünlüğü nedir biliyor musun?
-Hayır.
-Paran olmadığını söyleyebilmektir.

Dip not: Birbirimizi kaybetmemek adına facebook sayfamı beğenirseniz sevinirim .