Kitap Künyesi
Adı:Psikopat
Yazarı:Keith Ablow
Yayınevi:Pegasus Yayınları
Sayfa:369
Jonah Wrens arkasında cesetler bırakan bir seri katil. 12 eyalette 12 ceset bıraktığı için ona Otoban Katili adı takılmış.Aslında o sadece huzur arayan bir katil,insanların kendisine en kötü anılarını anlatıp,içini dökmesini sağlayıp ardından onları öldüren bir psikiyatrist.
Frank Clevenger ünü boyunu aşmış bir adli psikiyatrist. Bir dava sonunda evlat edindiği oğlu Billy Bishop'a babalık yapmaya çalışan,geçmişte yaşadığı sorunları geride bırakmak için çaba harcayan bir adam.
FBI Otoban Katili davasında yardımcı olması Frank ile iletişime geçiyor. Frank'ın ortağı North Anderson ona bu işten uzak durmasını öneriyor. Frank bir ön görüşmeye gidiyor. Burada meslektaşı Whitney McComick ile tanışıyor ve katil hakkında bolca fikir yürütüyor.
Ama uyuşturucu bağımlısı olma yolunda adım atan oğlundan ayrı kalmamak adına davayı almıyor. Gazeteler bu olayı yazmaya başlayınca Wrens Frank'a iyileşmek istediğine dair bir mektup yazıp The New York Times'e gönderiyor, Böylelikle olaydan ne kadar uzak kalmak istese de katilden davet aldığı için mecbur dalıyor olaya. Karşılıklı mektuplaşmaya başlıyorlar.
Bu mektuplaşmaların sonu nereye gidecek,Wrens insanlara daha fazla zarar vermeden durdurulabilecek mi?Yoksa işlediği suçlar yanına kar kaldığı gibi daha fazla insan öldürmeye mi devam edecek?
Yorumuma gelirsek gerilim sevenlere hitap eden bir tür.Ama burada cinayetin anlatılmasından öte cinayetin psikolojisi üzerinde bolca durulmuş. Ayrıca hem katilin hem de Frank'ın psikiyatris olması sebebiyle sadece cinayetin psikolojine inmekle kalmamış kitabın başından sonuna değin sıkça insan psikolojisi incelenmesini sağlamış . Bir seri katilin nasıl değil de neden cinayet işlediğini öğrenmek isteyenler için ideal bir kitap.
Ama bunu belirtmeden geçemeyeceğim ne yazık ki kitabın çevirisinden kaynaklı olsa gerek yer yer anlatım bozukluğu bulunmakta, üstelik bazı yerlerde zamir karışıklığı o kadar fazla ki bazı yerleri tekrar okumak zorunda kaldım. Okuyacaklar için bu uyarıyı kendime borç bilirim.Bende ki kitabın 1. baskı olduğunu da belirtirim.
Alıntılara geçersek...
"Jonah o anda aslında kim olduğunu göremiyordu.Diğer insanların gösterebildiği şeytanlıkları,ruhunu kurtarmak için bir tür ilaç olarak kullanmanın,onu kendi şeytanlıklarından asla temizleyemeyeceğini göremiyordu."
"Jüriler ve yargıçlar bunun için vardır ve bütün yasalar anlaşılabilir intikam duygusunun önüne geçmek içindir.Çünkü adalet eğer kurbanlara bırakılacak olsaydı,cezaevleri ve darağaçları yetersiz kalırdı."
""Clevenger'in katilleri araştırmasının,yıkıcılığı cazip bulması ile ilgisinin olup olmadığını sormakta haklıydı.Çünkü yıkıcılığın nasıl yapıp da başkalarını koruma arzusuna dönüştüreceğini öğrenmeye ihtiyacı vardı."
"Acı gerçek,insanın gerçek yaşamının yaman çelişkilerle -gündüz ve gece , doğum ve ölüm,mutluluk ve keder,iyi ve kötü- dolu olmasıdır.Birinin bizi diğerinden koruyacağından,yani iyinin kötüye galebe çalacağından ya da sevincin acıyı yeneceğinden emin değiliz.Yaşam bir savaş meydanı.Hep öyle oldu ve hep öyle olacak ve eğer öyle olmasaydı varoluş sona ererdi."
Jonah Wrens arkasında cesetler bırakan bir seri katil. 12 eyalette 12 ceset bıraktığı için ona Otoban Katili adı takılmış.Aslında o sadece huzur arayan bir katil,insanların kendisine en kötü anılarını anlatıp,içini dökmesini sağlayıp ardından onları öldüren bir psikiyatrist.
Frank Clevenger ünü boyunu aşmış bir adli psikiyatrist. Bir dava sonunda evlat edindiği oğlu Billy Bishop'a babalık yapmaya çalışan,geçmişte yaşadığı sorunları geride bırakmak için çaba harcayan bir adam.
FBI Otoban Katili davasında yardımcı olması Frank ile iletişime geçiyor. Frank'ın ortağı North Anderson ona bu işten uzak durmasını öneriyor. Frank bir ön görüşmeye gidiyor. Burada meslektaşı Whitney McComick ile tanışıyor ve katil hakkında bolca fikir yürütüyor.
Ama uyuşturucu bağımlısı olma yolunda adım atan oğlundan ayrı kalmamak adına davayı almıyor. Gazeteler bu olayı yazmaya başlayınca Wrens Frank'a iyileşmek istediğine dair bir mektup yazıp The New York Times'e gönderiyor, Böylelikle olaydan ne kadar uzak kalmak istese de katilden davet aldığı için mecbur dalıyor olaya. Karşılıklı mektuplaşmaya başlıyorlar.
Bu mektuplaşmaların sonu nereye gidecek,Wrens insanlara daha fazla zarar vermeden durdurulabilecek mi?Yoksa işlediği suçlar yanına kar kaldığı gibi daha fazla insan öldürmeye mi devam edecek?
Yorumuma gelirsek gerilim sevenlere hitap eden bir tür.Ama burada cinayetin anlatılmasından öte cinayetin psikolojisi üzerinde bolca durulmuş. Ayrıca hem katilin hem de Frank'ın psikiyatris olması sebebiyle sadece cinayetin psikolojine inmekle kalmamış kitabın başından sonuna değin sıkça insan psikolojisi incelenmesini sağlamış . Bir seri katilin nasıl değil de neden cinayet işlediğini öğrenmek isteyenler için ideal bir kitap.
Ama bunu belirtmeden geçemeyeceğim ne yazık ki kitabın çevirisinden kaynaklı olsa gerek yer yer anlatım bozukluğu bulunmakta, üstelik bazı yerlerde zamir karışıklığı o kadar fazla ki bazı yerleri tekrar okumak zorunda kaldım. Okuyacaklar için bu uyarıyı kendime borç bilirim.Bende ki kitabın 1. baskı olduğunu da belirtirim.
Alıntılara geçersek...
"Jonah o anda aslında kim olduğunu göremiyordu.Diğer insanların gösterebildiği şeytanlıkları,ruhunu kurtarmak için bir tür ilaç olarak kullanmanın,onu kendi şeytanlıklarından asla temizleyemeyeceğini göremiyordu."
"Jüriler ve yargıçlar bunun için vardır ve bütün yasalar anlaşılabilir intikam duygusunun önüne geçmek içindir.Çünkü adalet eğer kurbanlara bırakılacak olsaydı,cezaevleri ve darağaçları yetersiz kalırdı."
""Clevenger'in katilleri araştırmasının,yıkıcılığı cazip bulması ile ilgisinin olup olmadığını sormakta haklıydı.Çünkü yıkıcılığın nasıl yapıp da başkalarını koruma arzusuna dönüştüreceğini öğrenmeye ihtiyacı vardı."
"Acı gerçek,insanın gerçek yaşamının yaman çelişkilerle -gündüz ve gece , doğum ve ölüm,mutluluk ve keder,iyi ve kötü- dolu olmasıdır.Birinin bizi diğerinden koruyacağından,yani iyinin kötüye galebe çalacağından ya da sevincin acıyı yeneceğinden emin değiliz.Yaşam bir savaş meydanı.Hep öyle oldu ve hep öyle olacak ve eğer öyle olmasaydı varoluş sona ererdi."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder