Kitap Künyesi
Adı: Başka Topraklarda Rüzgar Sert Eser
Orijinal Adı: Isillam Congyokcom
Yazarı:Honggyu Son
Çevirmen:Göksel Türközü
Yayınevi: Martı Yayınları
Sayfa:248
Kitap yetim bir Koreli çocuğun ağzından anlatılıyor,bu çocuk bir gün evlat ediniliyor hem de bir Türk tarafından. Hasan Amca çocuğun hayatını giriyor,onu yetimhaneden alıp kendi evine mahallesini getiriyor. Çocuk burada lokanta sahibi Anna Teyze'yle,Yunanlı Yamos Amca ile,kekeme Yucong ile ve adının hakkını veren Gamsız Velet ile tanışıyor.
"Kelimelerle ifade edilebilen her şeyin aslında hiçbir şey ifade etmediğini düşündü."
Hasan Amca ve Yamos Amca'nın yıllar önce Kore Savaş'ı için gelen ve sonrada da Kore'ye yerleşen iki asker,bazen savaşla ilgili konuşmalara şahit oluyoruz bu yüzden.
Anna Teyze oldukça sevecen,insanlara kol kanat geren bir hatun pozisyonunda.
Gamsız Velet her mevzuya son noktayı nasıl olsa öleceğim diyerek koyan bir çocuk.
Yucong hayvanlarla konuşabildiğini iddia eden bir diğer çocuk.
Peki ana karakterimiz o vücudunda hatırı sayılır sayıda yara izi bulunan bize bazen yetimhanedeki günlerinden bahsedecek bir çocuk.
Kitap bir daldan bir dala,bir karakterden diğerine atlayarak 250 sayfayı deviriyor.
Peki ben kitabı beğendiğim mi?Ne yazık ki hayır. Üstelik ne umutlarla başlamıştım. Bana kalırsa kitap daldan dala atlayarak hata yapmış. Mesela bir karakteri derinleştirmek istemiş yazar ama az yazmalıyım çünkü daha diğer karakterlerde var demiş ve on karakteri on cümleyle anlatmış sanki. Halbuki yetimhane ve savaş olayları üzerinde durulsaydı ,konu fazla dağıtılmasaydı yazarın pek çoğumuzu derinden etkileyecek bir şeyler ortaya çıkarabileceği kesindi.Mesele çocuğun domuz eti yediği sahne bile aklıma kazındı ki bunun gibi küçük olaylar kitapta mevcut ama kitabın bütünü bakıldığında daha kitabı bitirmeden her şey silikleşmeye başlamıştı.Bir de pek çok olayın hiçbir sonuca bağlanmaması can sıkıcıydı belirteyim.
Sonuç olarak benim beğenmediğim ama zevkine hitap edeceğini düşünenlere de okuma diyemeyeceğim bir kitap.
Kitap yetim bir Koreli çocuğun ağzından anlatılıyor,bu çocuk bir gün evlat ediniliyor hem de bir Türk tarafından. Hasan Amca çocuğun hayatını giriyor,onu yetimhaneden alıp kendi evine mahallesini getiriyor. Çocuk burada lokanta sahibi Anna Teyze'yle,Yunanlı Yamos Amca ile,kekeme Yucong ile ve adının hakkını veren Gamsız Velet ile tanışıyor.
"Kelimelerle ifade edilebilen her şeyin aslında hiçbir şey ifade etmediğini düşündü."
Hasan Amca ve Yamos Amca'nın yıllar önce Kore Savaş'ı için gelen ve sonrada da Kore'ye yerleşen iki asker,bazen savaşla ilgili konuşmalara şahit oluyoruz bu yüzden.
Anna Teyze oldukça sevecen,insanlara kol kanat geren bir hatun pozisyonunda.
Gamsız Velet her mevzuya son noktayı nasıl olsa öleceğim diyerek koyan bir çocuk.
Yucong hayvanlarla konuşabildiğini iddia eden bir diğer çocuk.
Peki ana karakterimiz o vücudunda hatırı sayılır sayıda yara izi bulunan bize bazen yetimhanedeki günlerinden bahsedecek bir çocuk.
Kitap bir daldan bir dala,bir karakterden diğerine atlayarak 250 sayfayı deviriyor.
Peki ben kitabı beğendiğim mi?Ne yazık ki hayır. Üstelik ne umutlarla başlamıştım. Bana kalırsa kitap daldan dala atlayarak hata yapmış. Mesela bir karakteri derinleştirmek istemiş yazar ama az yazmalıyım çünkü daha diğer karakterlerde var demiş ve on karakteri on cümleyle anlatmış sanki. Halbuki yetimhane ve savaş olayları üzerinde durulsaydı ,konu fazla dağıtılmasaydı yazarın pek çoğumuzu derinden etkileyecek bir şeyler ortaya çıkarabileceği kesindi.Mesele çocuğun domuz eti yediği sahne bile aklıma kazındı ki bunun gibi küçük olaylar kitapta mevcut ama kitabın bütünü bakıldığında daha kitabı bitirmeden her şey silikleşmeye başlamıştı.Bir de pek çok olayın hiçbir sonuca bağlanmaması can sıkıcıydı belirteyim.
Sonuç olarak benim beğenmediğim ama zevkine hitap edeceğini düşünenlere de okuma diyemeyeceğim bir kitap.
Severim bu tarz kitapları. Duymamıştım bu kitabı üstelik...
YanıtlaSilBen pek sevemedim bu kitabı :(
Sildaha ilk cümlede duygulandım güzel bir kitap olmalı teşekkürler ..
YanıtlaSilBen beğenmedim ne yazık ki :(
Sil